O czym dowiesz się w tym artykule?
Data publikacji artykułu: 21 października 2025 r.
W produkcji i magazynowaniu kabli oraz przewodów każdy element ma znaczenie dla zachowania jakości. Jednym z najważniejszych, choć często pomijanych, jest gilza papierowa, czyli rdzeń, na który materiał jest nawijany w procesie produkcyjnym i który stabilizuje zwój w trakcie przechowywania i transportu.
Odpowiednio dobrana gilza eliminuje ryzyko odkształceń rdzenia, ogranicza wpływ wilgoci i zwiększa stabilność całego zwoju.
W przemyśle kablowym gilza pełni funkcję konstrukcyjną. Przenosi ciężar całego nawoju przewodu lub taśmy i zapewnia jego równomierne ułożenie oraz odporność na ściskanie.
W praktyce rdzeń z tektury spiralnie zwijanej z wielu warstw tektury utrzymuje kształt nawet przy dużych średnicach i masie. Gilza zapobiega deformacji, a to jest szczególnie istotne przy długotrwałym okresie przechowywania kabli.
Parametry takie jak średnica wewnętrzna, grubość ścianki oraz wymiar zewnętrzny gilzy muszą być ściśle dopasowane do rodzaju kabla, sposobu jego zwijania i rodzaju maszyny nawijającej. Warto więc przed produkcją sprawdzić, czy tuleja spełnia wymagania tolerancji wymiarowej. Nawet 1 mm różnicy może powodować problem z osadzeniem na wrzecionie maszyny.
Tuleje tekturowe powstają poprzez spiralne nawijanie kilku warstw klejonej tektury. Taki spiralny układ włókien zwiększa odporność gilzy na zgniatanie osiowe i skrętne. Właściwie dobrana grubość ścianki (zazwyczaj od 3 do 15 mm) pozwala utrzymać zwój o masie od kilkudziesięciu do kilkuset kilogramów.
Do produkcji stosuje się papier o dużej gęstości, o kontrolowanym poziomie wilgotności i wysokiej wytrzymałości na rozciąganie. W zależności od potrzeb, rdzeń może być zabezpieczony folią antywilgociową lub impregnacją zwiększającą odporność na warunki magazynowe.
Tuleja o odpowiednim wymiarze i sztywności zapobiega zgnieceniom podczas transportu, a także umożliwia bezpieczne zwijać i rozwijać materiał bez uszkodzeń przewodów.
Chcesz wiedzieć więcej o standardach? Zobacz Wpływ standardów europejskich na produkcję i dystrybucję gilz papierowych
Najczęstszym problemem w magazynowaniu kabli jest deformacja gilzy, która wynika z niewłaściwego doboru średnicy lub zbyt cienkiej ścianki. Aby temu zapobiec:
Dobierz odpowiedni wymiarowy rdzeń. Średnica wewnętrzna powinna dokładnie pasować do trzpienia maszyny.
Zwiększ grubość ścianki w przypadku cięższych zwojów (powyżej 200 kg).
Przechowuj gilzy w suchym miejscu, bo wilgoć obniża sztywność tektury.
Pakować je należy w pozycji pionowej lub na paletach, unikając punktowego nacisku.
Zaleca się stosowanie etykiety lub oznaczeń z numerem partii i wymiarem. Pozwala to utrzymać zorganizowany system magazynowy i ułatwia identyfikację partii w procesie produkcyjnym.
W procesie produkcji kabli i taśm każda gilza musi charakteryzować się powtarzalnością parametrów, aby można było automatycznie nawijać przewody na linii produkcyjnej. Zbyt miękki rdzeń może się uginać i powodować nierówny zwój i późniejsze problemy przy rozwijaniu.
W logistyce i magazynowaniu tuby papierowe stosuje się także jako elementy zabezpieczające podczas transportu i składowania przewodów. Poprzez swoją lekkość i odporność mechaniczną są ekonomicznym, a jednocześnie skutecznym sposobem stabilizacji.
Dla firm z branży logistyki gilzy stanowią rozwiązanie dla firm, które chcą zwiększyć efektywność przepływu towaru i ograniczyć straty powstałe w wyniku uszkodzeń.
Żywotność gilzy zależy od kilku czynników, jak rodzaj użytego papieru, warunki użytkowania i sposób magazynowania. Produkty z najwyższej jakości tektury zachowują parametry wytrzymałościowe nawet po kilku cyklach użycia.
Wielu producentów stosuje modele wielokrotnego użytku, które można zwrócić po okresie przechowywania i ponownie wykorzystać po recyklingu. To praktyczne i ekonomiczne rozwiązanie, które ogranicza ilość odpadów i wspiera zrównoważony rozwój w branży.
Chcesz dowiedzieć się więcej o zrównoważonym rozwoju? Przeczytaj nasz artykuł Ekologiczne produkty Jagan – idea produkcji na miarę XXI wieku.
Nowoczesne gilzy są w pełni papierowe, wykonane z surowców wtórnych i nadające się do ponownego przerobu. Po zakończeniu cyklu użytkowego wystarczy przekazać je do recyklingu. Pozwala to ponownie wykorzystać materiał.
Jest to zgodne z ideą zrównoważonego przemysłu i działań proekologicznych. W praktyce ogranicza ślad węglowy firm produkcyjnych, a przy masowej produkcji kabli pozwala zmniejszyć koszty odpadów.
Dobrze dobrana gilza to oczywiście element opakowaniowy, ale również istotny komponent całego procesu produkcyjnego i magazynowego. Odpowiednia tuleja zwiększa bezpieczeństwo, ogranicza straty materiałowe i poprawia organizację pracy. Właściwy dobór parametrów gwarantuje stabilność, precyzję i dłuższą żywotność produktu. Dla branży kablowej jest prostym i niezwykle skutecznym sposobem na utrzymanie jakości i niezawodności w całym łańcuchu dostaw.
Dobór gilzy zależy przede wszystkim od średnicy przewodu, masy nawoju oraz sposobu jego zwijania. Należy ustalić średnicę wewnętrzną, która będzie pasować do trzpienia maszyny, oraz dobrać grubość ścianki w zależności od ciężaru zwoju.
W branży kablowej standardowe tuleje tekturowe mają średnicę wewnętrzną od 50 do 200 mm i długość od 200 do 1200 mm. Grubość ścianki waha się w granicach 3–15 mm, w zależności od zastosowania i rodzaju kabli. W przypadku dużych bębnów stosuje się tuleje wzmacniane spiralnie, często z dodatkowymi warstwami ochronnymi lub klejami o podwyższonej odporności na wilgoć.
Najlepiej przechowywać gilzy w pozycji pionowej, na paletach, z dala od źródeł wilgoci i bez kontaktu z podłożem. W przypadku dłuższego okresu przechowywania warto zabezpieczyć gilzy folią lub papierem ochronnym.
Od ponad 10 lat związana z branżą opakowań przemysłowych. W firmie JAGAN S.A. odpowiada za rozwój produktów, doradztwo techniczne i wdrażanie rozwiązań dopasowanych do potrzeb klientów z różnych sektorów. Specjalizuje się w zastosowaniu tulei i kątowników tekturowych w ochronie ładunków oraz optymalizacji procesów pakowania. W artykułach dzieli się praktyczną wiedzą na temat zrównoważonego pakowania, redukcji kosztów transportu oraz wykorzystania materiałów ekologicznych w zabezpieczaniu towarów.
